Op 6 februari 1966 werd onder het voorzitterschap van François Froment de club gesticht. Vijf maanden later op 6 juli 1966 sloten ze zich aan bij de voetbalbond.
Het terrein bevond zich in de Vissenakenstraat te Sint – Maarten naast de winkel. Aanvankelijk waren er nog geen kleedkamers. De spelers gingen zich aan- en uitkleden in het café van de toenmalige penningmeester Coeckelbergs. De ploeg bestond bijna uitsluitend uit spelers van Vissenaken.
Met de tijd werden er kleedkamers en kantine gebouwd uit betonnen platen. Er was niet veel ruimte en zeker geen luxe. In de kleedkamers konden de spelers amper staan. De kapstokken waren een plank met kepernagels en voor de verwarming zorgde een klein kacheltje (duivelke) waarop een grote ketel stond voor warm water. Na de match kregen ze een kom water waarin ze één pollepel warm water mochten bijdoen. Het wassen gebeurde buiten winter en zomer. De verloning was 2 consumpties na de match.
Vele jaren speelden ze in vierde en derde provinviale, maar in 1981 behaalden ze de titel en speelden alzo in tweede provinciale.
Enkele jaren nadien konden ze niet langer over de grond beschikken en het terrein moest verdwijnen. Iedereen stak de handen bij elkaar om alles zorgvuldig af te breken, want alles zou gerecupereerd worden.
Met beperkte middelen en een lening van de stad werd zo’n twintig jaar geleden op de gronden van het OCMW in de Sint-Pietersstraat aan nieuw complex opgestart. De meeste werken werden door bestuursleden en vrijwilligers opgeknapt.
Na omzwervingen naar Kapellen en het Houtemveld in Tienen, in de jaren 90, werd met beperkte middelen en een lening van de stad in 1992 op de gronden van het OCMW in de Sint-Pietersstraat een nieuw complex opgestart. De meeste werken werden door bestuursleden en vrijwilligers onder leiding van voorzitter ad interim Jean Pancken uitgevoerd. Onder voorzitterschap van Marc Dewalheyns werd er rond de kantine een façade steen gemetseld en kleedkamers, wc, vergaderlokaal en garage werden bijgebouwd.
Eén van de noeste medewerkers van toen was zeker Marcel Hendrickx, die zorgde voor timmerwerk, ramen, deuren, toog, metselwerk en vloeren. Vele zaken die ze op de kop hadden kunnen tikken waaronder de ketel en brander, radiators, … werden hiervoor gebruikt.
In 2006 nam Guido Delronge het voorzitterschap over. Gedurende een periode van 8 jaar werd o.a. de tribune afgebroken en vernieuwd, dug-outs gebouwd, afspanning deels vernieuwd, nieuw dak op kantine, nieuwe cv- mazout hoge rendementsketel, nieuwe CV- gas en boiler voor kleedkamers, paden in klinkers aangelegd, verharding parking heraangelegd enz. Op sportief vlak sukkelden we daarentegen in vierde provinciale . Door het bijkomen in het bestuur van de 2 Wimmen werd er een 5-jarenplan uitgetekend. De nodige spelers werden aangetrokken. In de kortste keren speelden we de kop en promoveerden we naar derde provinciale. Het seizoen nadien werd er al vijfde uitgekomen. Dus een reden om opnieuw titelambities boven te halen. Met de nodige versterkingen hadden we de ambitie om terug voor de titel te gaan. In Seizoen 2013–2014 speelden we van de eerste tot de laatste match aan de kop en de titel was een feit. Na 33 jaar speelden we terug in tweede provinciale B.
Nieuwe voorzitter, Wim Sevenants, en zijn bestuursploeg namen in het tussenseizoen reeds diverse initiatieven om de club verder uit te bouwen. De functies van de bestuursleden werden herbekeken, alle cellen (nl. de financiële, commerciële, sportieve, technische … ) werden doorgelicht en nodige aanpassingen of veranderingen doorgevoerd. Opmerkelijk is dat 3 leden van het huidig bestuur al aanwezig waren in de club voor de verhuis naar de Sint Pieterstraat in de jaren negentig nl. Marc, Gaston en Marcel.
Er volgde ook een visie naar de toekomst met enkele CRV waarden en een nieuw logo. Contracten brouwerij, brouwer, verzekeringen, leveranciers enz werden onder de loep genomen en hernieuwd of herzien. Alles werd weer eens netjes opgefrist, kantine aangepast met o.a. een terrasdeur die toegang geeft naar een terras van 160 m2 met uitzicht op het eerste terrein. Ook de kleedkamers en secretariaat werden vernieuwd. Zelfs de 4 terreinen werden machinaal opnieuw ingezaaid. In 2016 streefden we allen samen om een Community club te zijn met een hedendaagse accommodatie en een modern clubbeleid in tweede provinciale. Hieruit groeide het CRV 2020 plan. Voor de volgende stap was er nood aan een beter terrein en extra kleedkamers. In de zomer van 2017 werd er een kunstgrasveld aangelegd o.l.v. Johan Froment en werden er 5 nieuwe kleedkamers in gebruik genomen. Door deze nieuwe accommodatie vonden al snel vele jonge spelers de weg naar CRV. In 2018 behaalde de club ook het label van Double Pass met 1 ster. Na al die jaren is de bestuursploeg van CRV nog quasi ongewijzigd.
Het seizoen 2019-2020 stond ons A-ploeg op het eind van het seizoen op de eerste plaats. Covid-19 legde toen het lopende seizoen stil op 5 wedstrijden van het einde en hoewel CRV 1 punt voorsprong had op concurrent FC Geetbets, werd toch Geetbets tot kampioen gekroond via een ezelsbrugje bij Voetbal Vlaanderen. Het seizoen erop werden slechts 5 wedstrijden afgewerkt en het seizoen daarop eindigde onze A-ploeg op de derde plaats. In die periode werd ook het volledige sanitair op de club vernieuwd en werd een doorstromer geplaatst in de kleedkamers. Het was pas in het seizoen 2022-2023 dat de A-ploeg alle records brak: onze jongens begonnen de competitie met 19 gewonnen wedstrijden op rij en een ongeziene 57 op 57. We waren toen prominent aanwezig in regionaal en zelfs nationaal nieuws. Aan het eind van de rit speelde CRV A kampioen met maar liefst 79 op 90 en speelden we het seizoen erop eindelijk terug in 2e provinciale. Ondertussen speelden we ook al een aantal seizoenen met een B-ploeg in 4e provinciale. Hier ligt onze focus volledig op opleiding en op klaarstomen van onze jonge spelers om eventueel de stap naar onze A-ploeg te kunnen zetten.
Het seizoen 2023-2024 eindigde CRV A in haar eerste seizoen in 2e met 41 punten op een rustige plaats in de middenmoot. CRV blijft ondertussen als community club gestaag verder werken aan de sportieve weg en ook de accommodatie wordt jaarlijks stap voor stap opgesmukt en vernieuwd.
